| |
|
|
|
De “Groene hel van Hellendoorn” – Varen op de Regge |
- Hans Ferwerda |
Mijn planning voor de Regge-tocht, op 18 september 2022, was betrekkelijk nauwkeurig, dacht ik. We hadden de keuze om een “lang” traject te varen, van ongeveer 25,5 km, òf een “kort” traject van 17 km.
Maar gedurende de tocht bleek dat we steeds verder achter liepen op de meest pessimistische planning. Gelukkig hadden we voor het korte traject gekozen, om diverse redenen. Eén reden was het vooruitzicht van een natte, kille dag. Uiteindelijk waren we met z’n achten, deze dag. Daniël, Wouter D, Marcel, Tineke, Arno K, Trudy, Jan S en Hans F.
Uiteindelijk klopte er niets meer van de planning, zodat we ongeveer twee uur later terug waren dan voorzien. Het deed mij daarom goed, dat een dag later, tijdens de uitvaartceremonie van Queen Elisabeth, zelfs het uiterst zorgvuldig opgezette schema daar ook aanzienlijk uit liep.
Het startpunt was deze keer bij de vistrap van Zuna, net onder Nijverdal. Jan en Trudy waren ‘op eigen houtje’ gekomen, vanuit Borculo. Daardoor waren er drie auto’s. We brachten er twee naar het eindpunt, de stuw bij Hancate. De achterblijvers moesten ca 45 minuten wachten terwijl de regen constant viel. Na terugkeer bij de start gauw in de boten, en varen.
Gelukkig vaar je daar zeer beschut tussen bosschages, want er stond een noordwesten wind die we anders tegen zouden hebben. Al vrij snel, na ca 3 km, bleken er twee opties te zijn: links of rechts. Omdat het rechts helemaal dicht lag met waterplanten, zo ver het oog reikte, kozen we voor links, een scherpe bocht en een smalle doorgang. Ook hier had zich een dikke laag waterplanten verzameld, waar slechts met veel moeite doorheen te varen was. Na de doorgang ging het weer vlotter. Achteraf, via de ‘Kanovaren-app’ vernam ik dat rechts toch de betere optie was geweest. Eerlijk gezegd had ik tevoren niet eens opgemerkt dat we deze keuze zouden moeten maken, hoewel ik wel mooie topografische kaartjes had afgedrukt en bestudeerd !
|
|
|
 |
|
Dit soort opstoppingen kwamen we nog enkele malen tegen tijdens de tocht. En dat werkte zeer vertragend, maar ook tot hilarische taferelen, van Anaxieden die echt niet meer vooruit kwamen. Maar voorlopig ging het weer kilometers goed. Het bleef regenen, dus een lunchplekje in de zon zat er vandaag niet in. Daarom na 6 km schuilend onder een dikke eik staand onze boterhammetjes weggewerkt. (de locatie heet Kalvenhaar) Marcel maakte nog een vrolijke groepsfoto. En na nog tweeëneenhalve kilometer meanderen bereikten we de stuw van Hellendoorn. Kort daarvoor was er weer een ‘ondoordringbaar’ waterplantenveld, wat ter plaatse tot “De groene hel van Hellendoorn” werd uitgeroepen.
Die velden produceren een nadrukkelijke rottingslucht, als je er te veel in roert en dat deden we! De helft van de groep verkoos rechts uit te stappen en over te dragen; de andere groep (plaatselijk bekend ?) koos voor links; een makkelijker keus, want daar bevindt zich blijkbaar een oude overdraagplaats voor de Enterse Zomp, met een soort spoorbaantje. De rest van de tocht, weliswaar door een prachtig gebied, bracht weinig spectaculairs. Met mooi weer zouden we ongetwijfeld ergens in een weiland gaan liggen met een kop koffie of zo, maar de voortdurende regen weerhield ons daarvan. Desondanks bleef de stemming goed.
Met misschien onderweg nog wel een opstopping (ben de tel kwijt) arriveerden we toch nog (voor sommigen) onverwacht bij het eindpunt, de stuw noordoost van Hancate. Maar over de laatste 80 meter moest nog een dik, erwtensoep-achtig kroosveld overwonnen worden. Niet dat dit moeilijk was, maar de boten en mensen kwamen daarna geheel gecamoufleerd aan bij het uitstapponton. Alles: peddels, spatzeilen en boten zaten onder het kroos. Heel bijzonder!
|
Na alles op de wal gesleept te hebben zochten we een mogelijkheid om e.e.a. een beetje af te wassen. In de vistrap naast de stuw bleek dat mogelijk. Daniël wierp zich op als leider van de wasstraat en maakte boot voor boot weer toonbaar, waarvoor dank!
Omkleden, boten laden en huiswaarts. Jan en Trudy brachten twee personen naar de achtergebleven auto bij Zuna. De anderen reden direct naar Zutphen. Ca 16.45 was iedereen bij Anax om alle ‘natte zooi’ uit te pakken en de boten op te bergen.
Het was een bijzondere tocht. Maar iedereen leek tevreden en had iets om over na te praten.
18-09-2022
|
|
|
|
|
| |
Copyright ©Kanovereniging ANAX - Tichelerstraat 11, 7202 BC Zutphen |
|
