VAARVERHALEN

Het Pinksterkamp van ANAX

- Hans Ferwerda

Op initiatief van Joop en Daniël is het er toch van gekomen: een kampeerweekend in Beltschutsloot, met 13 leden van Anax. Natuurlijk werd er grondig nagedacht over de wijze waarop dit “corona-veilig” kon plaatsvinden, zodat we niet in de belangstelling zouden komen te staan als hotspot van besmettingen. En aangezien iedereen inmiddels zo gewend is aan de noodzakelijke voorzorgen, verliep dat probleemloos. Op zaterdag 22 mei begon het botenladen op de herentijd van 10 uur. Ongeveer 10.35 u vertrek en rond 12 u op de camping ‘Kleine Belterwijde’. Dit weekend kenmerkte zich door lage temperaturen (12 à 13°C.) veel wind en veel regen. Zo ook deze zaterdag. Maar tijdens het opzetten van de tenten was het redelijk droog, gelukkig. Eén deelnemer kon haar (grote) tent opzetten in letterlijk 2 seconden. Mij kostte het veel meer moeite doordat ik het tentje al drie jaar niet had gebruikt en ik de verkeerde volgorde aanhield, waardoor er van alles misging. Slechte beurt!

’s Middags werd er meteen gevaren. In twee groepen: de toervaarders die uitgebreid de omgeving verkenden en de ‘uitslovers’ die er op uit waren om zich in te spannen op de Beulaker Wijde. De eerste groep bestond uit Daniël, Ryanne, Jan V, Tineke, Nanneke, Renée en Huib, de laatste groep uit Patrick, Joop, Stijn en ondergetekende. En de gewenst inspanning werd uiteindelijk ook geleverd in het stuk water tussen de Blauwe Hand en Ronduite, recht tegen een windkracht 5 à 6 (??) in, met flinke golven. Die afstand bedraagt slechts 2 km. Maar toen vond ik het ook wel mooi! Het was opvallend hoe schijnbaar moeiteloos de jongst aanwezige omging met deze toch wel zee condities. Op de camping, waar maar weinig gasten waren (koud, regen) kon lekker comfortabel warm gedoucht worden (met muntjes-automaat). Voor de avond was een BBQ voorzien. Vanwege de dreigende regen verzorgde Nanneke, met ca. 4 helpers een horizontaal tentzeil op 1,80 m hoogte.

Iedereen kroop daaronder, voor zover de onderlinge afstand dat toestond. Maar uiteindelijk bleef het droog. En de BBQ gaf veel warmte af. Behalve door eenieder zelf meegebrachte vlezen of vissen of andere eetdingen, waren er diverse salades, die (begreep ik) samengesteld waren door Joke (zelf niet aanwezig). Vegetariërs of veganisten zorgden voor hun eigen hap. Maar er was van alles te drinken en iedereen had een stoeltje, dus het was prima uit te houden. Een aantal bleef daar tot zeer laat in de avond zitten, terwijl anderen liever op tijd naar kooi gingen.

Op zondag werd (vanaf ca 10.30 u.) een gezamenlijke tocht gevaren, waarvoor ook Bertien en Margriet waren overgekomen. Dus 13 personen totaal. De wind was nog behoorlijk krachtig uit het west-noordwesten. Daarom besloot de tochtleiding vooral in de beschutting te blijven. We lunchten keurig op een kano-aanlegplaats op het ‘trilveen’. Maar op de terugweg moesten we toch echt – vóór de wind – de steeds hoger wordende golven trotseren, om bij Ronduite weer in de luwte te schieten. Sommigen konden er geen genoeg van krijgen en dat drietal bleef nog een poosje spelevaren in de golven en wind.

Daarbij raakte in de boot van Stijn plotseling de halve voetensteunconstructie los. Hoe is het mogelijk!! Een teleurstellende ervaring. Dat gold ook voor Jan V, die geconfronteerd werd met een opengesprongen reparatie, in de kuip van z’n boot, die daardoor snel vol liep. Na het diner (sommigen bij een cafetaria, anderen kookten liever zelf wat) was er voor de avond een “nachttocht” gepland. Maar ja, twee boten niet-inzetbaar! Doordat Margriet en Bertien weer afgereisd waren naar de Achterhoek (en Huib naar de Veluwe), konden Jan en Stijn beiden (met permissie) een andere boot gebruiken. Jan had weliswaar zijn boot provisorisch gerepareerd (met duct-tape), maar de tochtleiding had daarin geen vertrouwen. Dus ging Jan toch in aan andere boot. Niet iedereen voer mee. Ik was een van de achterblijvers die liever wat bij de tent rommelde en vroeg naar kooi ging.

Op de maandag zouden we vroeg de tenten afbreken en daarna nog varen. Zo ging het ook. De tenten werden wel druipend, drijfnat, ingepakt. Vanaf ca 11 u. werd er weer collectief gevaren; nu met z’n tienen. Een relatief korte en probleemloze route. Voor de wind over de Belterwijde; lunchen (zowaar met zon) bij het bekende strandje, en vervolgens binnendoor terug naar de camping. Heel luxe nog even douchen en terug naar Zutphen, waar we rond 16 u. arriveerden. Het weekend was zeer geslaagd. Vanwege het wat sombere weer was het uitgestorven in het gebied, dus lekker rustig (hoe anders zou dat zijn als Pinksteren zomers weer had gekend …. Doordat het vroeg in het jaar is, zijn alle rietvelden nog laag, zodat je veel uitzicht hebt, met spectaculaire donkere luchten. (Maar het zomers varen door de hoge rietvelden heeft ook zo z’n charmes). * De kaartjes zijn registraties van Patrick.

Hans Ferwerda, 27 mei 2021