Op 5 augustus kwam er via Hans Ferwerda een uitnodiging van de Koninklijke Nederlandse Reddingmaatschappij. Of er de aankomende woensdag nog wat Anaxers bereid waren mee te helpen met een oefening in Elburg. Die avond trokken Arno, Hans Ferwerda, Hans Heerding en Geert met voldoende thermokleding die kant op.
Na een welkome ontvangst bij de KNRM werden de plannen besproken. De trainingleiders stelden na wat brainstormen met ons een mooi oefenscenario voor de avond vast en al snel kwam de rode merkstift tevoorschijn voor een vakkundig stukje machiage. Binnen no-time was er een mooie hoofdwond gecreëerd op Arno’s voorhoofd. Geert zou deze later zogenaamd veroorzaken met een klap van de peddel, maar we waren blij dat dit stuk in het echt werd overgeslagen.
Nadat we te water gingen bij de steiger van de lokale zeilschool ging de rest van het onheilspellende oefenscenario in werking. Hans Heerding viel uit z’n boot en ging onderkoeld in het riet zitten, z’n kajak ondersteboven achterlatend op het Drontermeer. Hans Ferwerda peddelde wat rond, compleet in paniek, al hyperventilerend en met pijn op de borst van alle spanning. Arno en Geert waren inmiddels afgedreven naar de overzijde. Geert met last van z’n pols van de rake klap die hij Arno met z’n peddel had gegeven. Hij hield de kajak van Arno stabiel die met een flinke hersenschudding gedesillusioneerd en misselijk in z’n kajak zat.
De eerste hulp kwam direct op gang. Nog voordat we de KNRM konden inseinen dat we er klaar voor waren, stapte een hulpvaardige persoon die daar voor anker lag in zijn bijbootje om eens te gaan kijken waarom er een kajak ondersteboven lag. Hans Ferwerda kon hem gelukkig snel geruststellen en vertellen dat het om een oefening ging.
Nadat Hans Heerding de hulpdiensten had ingeschakeld voor de oefening kwam de 1e groep van de KNRM in actie. Op zeer professionele wijze ondervroegen ze Hans over waar hij zich bevond en wat de situatie was. Ze voeren snel naar de locatie die met behulp google maps snel gevonden was. Aangezien Hans Heerding onderkoeld was in de oefening werd hij snel via een net aan boord van de reddingsboot geholpen.
Nadat de KNRM polshoogte had genomen bij Hans Ferwerda werd besloten dat er eerst naar Arno en Geert omgekeken moest worden. De reddingsboot voer naar de overzijde waar ze voorzichtig dichterbij kwamen in verband met de ondiepte ter plaatse. Geert werd ondervraagd want uit Arno kwam maar weinig zinnigs meer. Die zat al kotsend in zijn kajak. Arno werd snel aan boord geholpen nadat de conclusie was getrokken dat het ging om een hersenschudding.
De ambulance was inmiddels ingeschakeld door de KNRM en onderweg naar de instapsteiger. De pijnlijke pols van Geert, de nu 2 onbemande kajaks en Hans Ferwerda waren van latere zorg en er werd eerst naar de kade gevaren om Geert en Arno over te dragen aan de fictieve ambulance.
Daarna werden Hans Ferwerda en Geert opgehaald en was de KNRM ook zo aardig om de kajaks even op te pikken. In een werkelijk scenario zou dit van ondergeschikt belang zijn en ging de eerste hulp aan personen uiteraard boven materiële zaken.
Aan de kade werd de oefening geëvalueerd en geconcludeerd dat er goed werk geleverd was. Hierna werd de oefening in de schemering nog eens over gedaan door een 2e trainingsgroep. Arno kreeg weer een verse ‘merkstiftwond’ en Hans Heerding werd weer in het riet gezet |
